2e dinsdag, zoveelste werkdag

Sorry voor de titel, ik heb even geen zin hoeveelste werkdag dit was. Het is al laat he.. Ja Ernst! Het is al laat! Wanneer ben je er nou?! Ja Ernst, collega van zomerjobs, leren kennen tijdens het trainingsweekend, is een dagje op de camping hiernaast Fontanelle en heeft medicijnen voor mij meegenomen uit Nederland. Heel fijn, hij zou vanavond langskomen, maar t mag allemaal dus wel even duren. We wilden nog even naar Moniga lopen (ja lopen.. aangezien ook hij niet over een auto beschikt) om daar wat te gaan drinken. T is niet te hopen dat t nog lang gaat duren, want ja, morgen is gewoon weer een werkdag voor ons. Voor Ernst trouwens ook.
Maar goed, de zoveelste werkdag dus, ja t lijkt een beetje een sleur te worden bijna. We zijn nog steeds met zn 2en en we doen nog steeds hetzelfde programma. Nog 3 dagen en dan komen Andrea en Stefi aan en begint het volledige programma en dat vinden Jaimy en ik heel erg fijn. Vanavond was er weer weinig animo voor een avondspel, dus we waren weer gauw klaar met werken vandaag. Aan het begin vond ik dat wel lekker, maar nu weten we beide van ellende niet meer wat we moeten doen, heel het internet hebben we ondertussen wel gezien. En even over de camping lopen is ook niks, want dat gaat niet meer anoniem. Voordat je een keer bij de receptie bent aanbeland, ben je dik 10 minuten verder. Harstikke schattig hoor die Italiaanse kinderen die tot 24h opblijven, maar na een tijdje is het toch wel mooi geweest voor ons. Naja goed, Jaimy zit uit ellende maar weer een aflevering van How I met you mother te kijken en ik dacht dus; ik schrijf weer is wat aan iedereen daar in Nederland! Enn.. aangezien ik niet precies weet wie die 'iedereen' is, zou ik het heel erg leuk vinden als iedereen die dit leest even een berichtje hieronder plaatst :D Iedereen die dus mijn verhalen in zijn geheel leest en niet voor de helft, want die zou dit niet gelezen hebben haha. Dan weet ik een beetje aan wie ik dit schrijf, het voelt nu een beetje alsof ik tegen een muur praat. Of naja een computerscherm dan in dit geval.
Nou goed, ik heb dus eigelijk verder niet zoveel te melden. Het werk gaat goed, ik voel me weer beter, ben nog wel beetje verkouden, en.. ja nog 3 dagen en dan weer vrij. Dan gaan Jaimy en ik naar Brescia, een stad hier redelijk dichtbij. En als we dan terug komen zijn Andrea en Stefi hier; Jeeee. Dan gaat het echte programma van start !
Oke Ernst smst nu dat hij hier over een kwartier is ongeveer.. dan moeten we nog naar Moniga lopen.. heeft dat allemaal nog zin? Nee, niet echt, dus uitgaan wordt niks meer, naja geeft niks, tis niet anders. Straks slapen. Truste iedereen !